| Suat Yıldırım Meali |
|
| Gazilerin nefes nefese koşan,(100:1) | |
| Koşarken tırnaklarıyla kıvılcımlar saçan,(100:2) | |
| Sabah erkenden baskın basan,(100:3) | |
| O esnada tozu dumana katan,(100:4) | |
| Derken düşman kuvvetinin ortasına dalan atların hakkı için ki:(100:5) | |
| Gerçekten insan, Rabbine karşı çok nankördür!(100:6) | |
| Kendisi de buna şahittir.(100:7) | |
| Ondaki mal hırsı pek şiddetlidir.(100:8) | |
| (9-10) Peki o insan, kendisinin ve malının âkıbetini hâlâ bilip anlamayacak mı? Kabirlerde olanlar diriltilip dışarı atıldığı zaman, sinelerin içinde bulunan her şey derlenip ortaya konulduğu zaman,(100:9) | |
| İşte bilhassa o gün, Rab’leri, onların bütün yaptıklarından haberdardır.(100:11) | |
