| Ali Bulaç Meali |
|
| Soluk soluğa koşan (at)lara andolsun,(100:1) | |
| (Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara,(100:2) | |
| Sabah vakti baskın yapanlara.(100:3) | |
| Derken, orada tozu dumana katanlara,(100:4) | |
| Bununla bir (düşman) topluluğun orta yerine kadar dalanlara.(100:5) | |
| Gerçekten insan, Rabbine karşı nankördür.(100:6) | |
| Ve gerçekten, kendisi buna şahiddir.(100:7) | |
| Muhakkak o, mal sevgisinden dolayı (bencil ve cimri tutumundan) çok katıdır.(100:8) | |
| Yine de bilmeyecek mi? Kabirlerde olanların 'deşilip dışa atıldığı,'(100:9) | |
| Göğüslerde olanların derlenip devşirildiği zamanı?(100:10) | |
| Şüphesiz, o gün Rableri, kendilerinden gerçekten haberdardır.(100:11) | |
