| Gültekin Onan Meali |
|
| Hayır, kalkış (kıyamet) gününe and ederim.(75:1) | |
| Ve yine hayır; kendini kınayıp duran nefse de and ederim.(75:2) | |
| İnsan, onun kemiklerini bizim kesin olarak bir araya getirmeyeceğimizi mi sanıyor?(75:3) | |
| Evet onun parmak uçlarını dahi derleyip (yeniden) düzene koymaya güç yetırenleriz.(75:4) | |
| Ancak insan, gelecekte de suç işlemek/fücura devam etsin ister'.(75:5) | |
| "Kıyamet günü ne zamanmış" diye sorar.(75:6) | |
| Ama göz 'kamaşıp da kaydığı',(75:7) | |
| Ay karardığı,(75:8) | |
| Güneş ve ay birleştirildiği zaman;(75:9) | |
| İnsan o gün: "Kaçış nereye?" der.(75:10) | |
| Hayır, sığınacak herhangi bir yer yok.(75:11) | |
| O gün, 'sonunda varılıp karar kılınacak yer (müstakar)' yalnızca rabbinin katıdır.(75:12) | |
| İnsana o gün, önceden takdim ettikleri ve erteledikleri şeylerle haber verilir.(75:13) | |
| Hayır; insan, kendi nefsine karşı bir basirettir.(75:14) | |
| Kendi mazeretlerini ortaya atsa bile.(75:15) | |
| Onu (Kuran'ı, kavrayıp belletmek için) aceleye kapılıp dilini onunla hareket ettirip durma.(75:16) | |
| Şüphesiz, onu (kalbinde) toplamak ve onu (sana) okutmak bize ait (bir iş)tir.(75:17) | |
| Şu halde, biz onu okuduğumuz zaman, sen de onun okunuşunu izle.(75:18) | |
| Sonra muhakkak onu açıklamak bize ait (bir iş)tir.(75:19) | |
| Hayır; siz çarçabuk geçmekte olanı (dünyayı) seviyorsunuz.(75:20) | |
| Ve ahireti terkedip bırakıyorsunuz.(75:21) | |
| O gün yüzler ışıl ışıl parlar.(75:22) | |
| Rablerine bakıp durur.(75:23) | |
| O gün, öyle yüzler vardır ki kararmış, ekşimiştir.(75:24) | |
| Kendisine, beli büken işlerin yapılacağını anlamaktadır.(75:25) | |
| Hayır; can, köprücük kemiğine gelip dayandığı zaman,(75:26) | |
| "Son müdahaleyi yapacak kim" denir.(75:27) | |
| Artık gerçekten, kendisi de bir ayrılık olduğunu anlamıştır.(75:28) | |
| (Ölüm korkusundan) Ayaklar birbirine dolaştığında;(75:29) | |
| O gün sevk yalnızca rabbinedir.(75:30) | |
| Fakat o, ne doğrulamış ne de namaz kılmıştı.(75:31) | |
| Ancak o, yalanlamış ve yüz çevirmişti.(75:32) | |
| Sonra çalım satarak ehline (yakınlarına) gitmişti.(75:33) | |
| Sen buna müstahaksın, dahasına müstahaksın.(75:34) | |
| Yine müstahaksın, dahasına da müstahaksın.(75:35) | |
| İnsan, 'kendi başına ve sorumsuz' bırakılacağını mı sanıyor?(75:36) | |
| Kendisi akıtılan meniden bir damla su değil miydi?(75:37) | |
| Sonra bir alak oldu, derken (Tanrı, onu) yarattı ve bir 'düzen içinde biçim verdi'.(75:38) | |
| Böylece ondan, erkek ve dişi olmak üzere çift kıldı.(75:39) | |
| (Öyleyse Tanrı) Ölüleri diriltmeye güç yetiren değil midir?(75:40) | |
